Wskazanie do kwalifikacji
Przed zakwalifikowaniem do leczenia żywieniowego w domu należy dokładnie ocenić wskazania i przeciwwskazania występujące u chorego.
- Żywienie dojelitowe jest wskazane u chorych, którzy nie mogą w wystarczającym zakresie odżywiać się drogą doustną.
- Warunki w domu chorego powinny być na tyle dobre, aby leczenie w domu było dla niego bezpieczne i właściwsze niż długotrwałe leczenie szpitalne.
- Plan leczenia powinien określić cel leczenia żywieniowego.
Chorzy wymagający żywienia dojelitowego w domu, to głównie chorzy, u których występują zaburzenia połykania lub niedrożność w górnym odcinku przewodu pokarmowego.
Najczęściej do zaburzeń połykania dochodzi z powodu np. udaru, stwardnienia zanikowego bocznego, miastenii i zespołów miastenicznych, miopatii, polineuropatii, choroby Parkinsona, choroby Alzheimera i innych zespołów otępiennych, stwardnienia rozsianego, mózgowego porażenia dziecięcego.
Do częstych wskazań należą: choroby nowotworowe, a także przewlekłe zapalenie trzustki, następstwa leczenia ostrego zapalenia trzustki, mukowiscydoza, choroby zapalne jelit, zwłaszcza choroba Leśniewskiego – Crohna.
Żywienie dojelitowe w warunkach domowych można stosować również u pacjentów paliatywnych przebywających w ośrodkach opieki paliatywnej i hospicyjnej.
